บริเวณที่อุตสาหกรรมมีการขยายตัวจับกลุ่มกันหนาแน่น ซึ่งจะก่อให้เกิดการขยายตัวอย่างต่อเนื่องไปยังดินแดนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้เคียง อันเนื่องมาจากแรงกระตุ้นของอุตสาหกรรมในบริเวณนั้น

แนวความคิดนี้ นักเศรษฐศาสตร์ภูมิภาคชาวฝรั่งเศสชื่อ ฟร็องชัว แปร์รู (Francois Perroux) ได้เสนอไว้เป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2498 ต่อมาประเทศตะวันตกหลายประเทศได้นำไปใช้ในการวางนโยบายการพัฒนาภูมิภาค โดยกำหนดให้มีขั้วความเจริญเติบโตขึ้น 1-3 แห่งภายในภูมิภาคที่มีเศรษฐกิจตกต่ำ จากนั้นก็ทุ่มเทการลงทุนใหม่ๆ ลงไปในบริเวณนั้น แทนที่จะกระจายไปทั่วทั้งภูมิภาค วิธีการเช่นนี้จะทำให้เกิดการใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและอุตสาหกรรมใหม่ๆ มีโอกาสที่จะเจริญเติบโตต่อไปได้ด้วยตนเอง

ปรับปรุงล่าสุด  07/06/2567